Week 7
Blijf op de hoogte en volg Wieger
04 November 2014 | Mali, Bamako
Week 7.
De tijd gaat eigenlijk best wel snel, nog een keer 7 weken en ik ga de kerst en oud en nieuwe thuis vieren.
De laaste week was een erg rustige week dus ik moet aardig in de details gaan om tenminste nog een leuk weekoverzicht te maken.
Zo langzamerhand ben ik er aan gewend dat het maken van een afspraak kennelijk iets is waar de afrikaanse collega's vrij weinig mee doen.
Dus de week liep geheel anders dan zoals was afgesproken.
Aangezien ik daar niet echt meer van op kijk heb ik aardig wat tijd gehad om wat dingen voor mezelf te doen.
Ik heb nu tenminste al mijn foto's op mijn laptop netjes geordend in mapjes en heb al grotendeels mijn dossier in zoverre af dat er hier en daar enkele dingen tussen gezet moeten worden en dan is hij klaar voor de eerste check van mijn baas.
Aangezien dat pas de 24 ste van deze maand is blijft er vast nog wel een beetje tijd over om wat andere dingen te doen en dan hoop ik dat ik wat meer interesante dingen heb te vermelden.
Ik heb deze week foto's van mijn dagelijkse rit naar het hoofdkwartier geplaatst.
Het is een ritje van 11 km maar in de ochtend hebben we erg veel geluk als we er binnen een half uur zijn.
40 minuten is wel de gebruikelijk tijd en dat te bedenken dat ik dat thuis nodig heb voor 60 kilometer.
De terugweg is meestal niet veel beter dus rond een uurtje of 7 zijn we meestal thuis en eten dan rond half 8 daarna nog een bakje koffie en dan is het al snel na achten.
In het begin was het om 9 uur al stil in huis maar zo langzamerhand is iedereen wel redelijk gewend en blijven we wat langer zitten.
Afgelopen zaterdag zelfs 2 films gekeken en een paar drankjes gedronken.
De volgende dag weer heerlijk uitgeslapen tot 08:00 uur en dan heb ik het meeste nieuws ook al gelezen en natuurlijk zoals gewoonlijk weer even bijkomen van de drukke week aan de rand van het zwembad.
Tot volgende week en de groeten uit Bamako.
De tijd gaat eigenlijk best wel snel, nog een keer 7 weken en ik ga de kerst en oud en nieuwe thuis vieren.
De laaste week was een erg rustige week dus ik moet aardig in de details gaan om tenminste nog een leuk weekoverzicht te maken.
Zo langzamerhand ben ik er aan gewend dat het maken van een afspraak kennelijk iets is waar de afrikaanse collega's vrij weinig mee doen.
Dus de week liep geheel anders dan zoals was afgesproken.
Aangezien ik daar niet echt meer van op kijk heb ik aardig wat tijd gehad om wat dingen voor mezelf te doen.
Ik heb nu tenminste al mijn foto's op mijn laptop netjes geordend in mapjes en heb al grotendeels mijn dossier in zoverre af dat er hier en daar enkele dingen tussen gezet moeten worden en dan is hij klaar voor de eerste check van mijn baas.
Aangezien dat pas de 24 ste van deze maand is blijft er vast nog wel een beetje tijd over om wat andere dingen te doen en dan hoop ik dat ik wat meer interesante dingen heb te vermelden.
Ik heb deze week foto's van mijn dagelijkse rit naar het hoofdkwartier geplaatst.
Het is een ritje van 11 km maar in de ochtend hebben we erg veel geluk als we er binnen een half uur zijn.
40 minuten is wel de gebruikelijk tijd en dat te bedenken dat ik dat thuis nodig heb voor 60 kilometer.
De terugweg is meestal niet veel beter dus rond een uurtje of 7 zijn we meestal thuis en eten dan rond half 8 daarna nog een bakje koffie en dan is het al snel na achten.
In het begin was het om 9 uur al stil in huis maar zo langzamerhand is iedereen wel redelijk gewend en blijven we wat langer zitten.
Afgelopen zaterdag zelfs 2 films gekeken en een paar drankjes gedronken.
De volgende dag weer heerlijk uitgeslapen tot 08:00 uur en dan heb ik het meeste nieuws ook al gelezen en natuurlijk zoals gewoonlijk weer even bijkomen van de drukke week aan de rand van het zwembad.
Tot volgende week en de groeten uit Bamako.
-
05 November 2014 - 17:58
Cobi Mooiweer:
Hoi Wieger!
We lopen achter in het contact met jou. Niet erg netjes en aardig maar ik was ziek en bleef maar kotsen... En helaas lukt het Pieter niet met de mail om te gaan. Hij kan het niet lezen.
Wel was hij van plan jou te bellen maar wordt dan wat zenuwachtig. Door de Parkinson kan hij vaak niet de woorden zeggen die hij bedoelt.
We genieten echt van jou leuke reisverslagen, volgens ons kun je ook nog redacteur buitenland worden want de stukjes geven goed de sfeer, soms frustratie en prachtige overzichten van het land weer. De foto's van Timboektoe waren ook prachtig, wat een magnifieke bouwstijl hebben ze daar. Zo Pieter pas al zei:"jij beleeft in 1 dag meer dan wij in een jaar!
Hier zijn zo langzamerhand de laatste buitenklussen geklaard, de achtergevel van P's huis vertoonde her en der houtworm en rotte planken zijn vervangen na eerst in de carboleum gezet te zijn. Zo willen hier de dagen ook wel om. Je vader traint veel om vooral zijn nek soepel te houden.
Vorige week is hij naar specialisten geweest en die waren tevreden al is er wel wat achteruitgang wat betreft de Parkinson.
Het buitenschilderwerk is op 1 deur na gepiept, binnen nog wat klussen en dan zitten we bijna in december. De kerstballen liggen al weer in de winkel, het uur is verzet, zo rond half zes is het donker. Piet is nog niet op de hoogte van dit reisverslag. Ik ga het zo voor hem vergroten en printen. En dan gaan wij aan de boerenkool. Lekker hoor..
Ik vind je verslagen positief, het lijkt alsof je het goed naar je zon hebt. Al zal je af en toe ook wel de kinderen en Anneke missen. Ik kreeg pas nog foto's van ze toegestuurd.
Mooie, fijne kinderen. Sjoerd al zo stoer en Josefien een prinsesje. Binnenkort komen ze deze kant op. Misschien komt er vandaag of morgen nog een berichtje van Piet achteraan. We denken aan je, houden van je en wensen je weer een boeiende week toe.
Veel liefs uit het Koekangerveld van je vader en mij.
Omhelzing, Co -
08 November 2014 - 11:35
Pieter Weima:
Koekange, 8 nov. 2014
Hallo Wieger.
Het is ons duidelijk dat jij in 1 dag meer meemaakt dan wij in 1 maand. Er valt hier niets schokkends te beleven, behalve het reikhalzend uitkijken naar een nieuwe inwoner. Het schooltje heeft nu 3 appartementen, allemaal bewoond. Bij het oude schoolmeestershuis van Moilinari zijn de hagen grotendeels weggehaald en is het huis helemaal opgeknapt.Een Plaatje!
Het oude huis van Klaas en Riekie op de hoek is opnieuw opgebouwd en bewoond. Er is ook al enige tijd een soort natuurparkje, wel heel leuk. Aangelegd door de plaatselijke bewoners. Wij hebben de achtergevel hier en daar vernieuwd en tegen houtworm gespoten. Zo is er altijd wat, dat weet jij als huiseigenaar ook wel.
We hebben nog steeds mooi weer, de boeren hebben bergen gras.
We gaan nog regelmatig naar mijn enige zus Gerda waarvan haar man is overleden.
Zij heeft duidelijk heel andere interesses dan wij en ze is nogal dwingend. Och, er gebeurt in een leven zoveel! Als ik terug kijk lijkt het heel anders dan toen ik er zelf midden in zat.
Er is in ons beider leven wel heel veel gebeurd. De veranderingen/scheiding enzo, maar ook verhuizingen, diverse scholen, Zoetermeer, Achterhoek en ook nog De Wijkbrug, Zwolle etc.
De laatste tijd contacten met kinderen/kleinkinderen van Hennie en mij.
Door mijn ziekte (Parkinson) kan ik de vele gebeurtenissen soms niet helder in beeld krijgen.
Jouw dagen zijn lijkt mij goed gevuld. Is de sfeer leuk met de maten enzo?
Ondanks de misere heb ik aan veel dingen met jou fijne herinneringen. En nu ben je zelf al weer een hele tijd partner en vader van twee kinderen.
Geniet je nu erg van het avontuurlijke in Mali?
Ik ben nu 80 en heb de tweede wereldoorlog nog meegemaakt. Tussen 1943 en '45 zat ik ondergedoken met mijn moeder en zus Gerda, ons gezin lag helemaal uit elkaar.
Met zijn drieen vluchtten wij van het ene gezin naar het andere.
Ondanks de narigheid waren er soms leuke dingen en had ik her en der korte vriendschappen op school. Ik miste mijn vader toen wel, hij zat ondergedoken in Friesland.
Kort nadat we na de bevrijding weer thuis waren ging mijn oudste zus al trouwen met een dominee, Henk Sweepe, en ging mijn tweede zus Co in de verpleging. Weer een jaar later gingen wij naar Nijeveen waar opa burgemeester werd. Daar heb ik nog 6 jaar gewoond totdat ik op eigen benen wilde staan. Ik vertrok naar Leiden en Den Haag waar ik ook studeerde aan de Sociale Academie. Ik geloof dat ikzelf nogal avontuurlijk was en veranderlijk en dromerig.
Ik vraag me af of je het leuk vindt deze herinneringen te lezen.
Vindt je het ook leuk iets meer over jezelf te vertellen? En vind je het interessant om meer te weten over mijn oude tijd? Herinner je nog de mooie knikkers - oliebonken? - die je had?
Tot schrijfs, tabee, het ga je goed jongen.
Pieter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
